Robimy to ostrym narzędziem np: małym śrubokrętem, wypisanym długopisem.
Przejeżdżamy ostrą krawędzią, najlepiej od linijki, równo po wszystkich liniach przerywanych.
Pamiętaj, jeżeli papier nie ma wytyczonej ścieżki gięcia, gnie się bardzo nierówno, bardzo trudno go wtedy wyprostować a co za tym idzie bardzo źle się go klei i brzydko wygląda.
Zgięcia wykonujemy po wydrukowaniu, na arkuszu albo po wycięciu elementów.
Należy robić to delikatnie i uważać aby narzędzie nie było zbyt ostre. Mocne przejechanie po papierze spowoduje naderwanie warstwy papieru, które poskutkuje białą poszarpaną linią.
Widać to w szczególności po zagięciu papieru. np:
(Na zdjęciu widać także paski w innym odcieniu, zły wydruk)
Uwaga: Wiele modeli daje możliwość wyboru między wersją z liniami zgięć wewnątrz elementów lub bez nich.
Model z liniami jest kanciasty, lepiej się go klei, trzeba obrysować i zgiąć wszystkie linie wewnątrz modelu.
Model bez linii jest bardziej naturalny, nie widać zgięć, papier sam się układa. Czasem utrudnia to klejenie, bywa że papier się spręża lub źle nachodzi na listki. W tym przypadku należy obrysować tylko linie przy płatkach, czasem zgięcia w trudniejszych elementach.
Dla porównania:
Sklejony model bez linii zgięć, oraz model w 3d z liniami, mniej więcej tak by wyglądał po sklejeniu.
Który ze sposobów więc wybrać? Decyzja należy do nas, ja preferuje modele bez linii.
Zginanie papieru:
Liniami przerywanymi zaznacza się w którą stronę należy zgiąć element, najczęściej stosuje się:
Do zaginania w kształt doliny:
linia przerywana - - - - - - --
Do zginania w szczyt góry:
linia kropka linia _ . _ . _ . _
linia pauza linia -- -- -- --
Przedstawiono to na obrazku:
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz